در رویاهایم کاخی ساخته ام که سقفش از آیه های عشق و دیوارهایش از صمیمیت و صفا است و   بسترش را با همدلی و همراهی ، فرش کرده ام ، چلچراغهای صداقت و تعهد چشم نوازند و قناریهای شعر مدام می خوانند و نو عروس ناز رویاهایم با خرامش زیبا و ترانه های آسمانیش افسونم میکند .

چشم تمام شکوفه های بهاری بیدار مانده اند تا بتوانند آن زمان که عروس رویاهای من پنجره را باز میکند ، تماشایش کنند ، در حیاط کاخ رویاهایم بید میرقصد ، چکاوکها هلهله میکنند ، یاس مجمر عطر میگرداند و باد ترانه می خواند .

من گلهای محبت و یکرنگی را به هم گره زده ام و حجله دل را آراسته ام تا درآن خلوت زیر نور عشق ، گلها را به پایش بیفشانم و آنگاه حجاب را از خود و از او بردارم و تنگ در آغوشش گیرم .

خدا میخندد ، پیامبران تهنیت می گویند و فرشتهای رحمت ، شیرینی هزار من عسل را به کام روزگار ریخته اند و قرار است ملازم بهشت یک سیب را دو قسمت کند ، نیمه ای برای من و نیمه ای برای او